Punjabi Stories For Kids
ਇੱਕ ਵੇਲੇ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਗਾਂਵ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਿੰਦਾਦਿਲ ਅਤੇ ਹੌਸਲਮੰਦ ਛੋਟਾ ਬੱਚਾ ਅਮਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਅਮਰ ਆਪਣੇ ਕੋਮਲ ਸਵਭਾਵ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਸਪਾਸ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਜਾਗਰੂਕ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਸੂਰਜ ਵਾਲੇ ਦਿਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆੜੇ ਵਿਚ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਅਮਰ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਪਾਸ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਰੰਗੀਨ ਪੰਖਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੈ। ਅਮਰ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਤਸਾਹ ਦੀ ਕਿਰਨਾਂ ਚਮਕੀਆਂ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦੇ ਪੀਛੇ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਕਿ ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ।
ਜਦੋਂ ਅਮਰ ਵੰਡ ਵਿੱਚ ਗਹਿਰਾਈ ਵਿੱਚ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਬੁਦਧਿਮਾਨ ਬਗੁੱਲ ਨਾਮ ਦੇ ਪੰਛੀ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲੈਣ ਦੀ ਲੋੜ ਕੀਤੀ। ਬਗੁੱਲ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਧੈਰਯ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਪਰੀ ਦੀ ਅਗਲੇ ਸ਼ੋ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਅਮਰ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਸਤਰੁੱਕ ਰਹਿਣਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰਵ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਮਹੀਨੇ ਬਿਤ ਗਏ ਅਤੇ ਅਮਰ ਨੇ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਦੋਸਤੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਤੀ ਦੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਤਾ ਬਾਰੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਹਰ ਜੀਵ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਸੰਤੁਲਨ ਬਣਾਏ ਰੱਖਣਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ।
ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਅਮਰ, ਜਿਜ੍ਞਾਸ਼ਾਂਵਾਨ ਛੋਟਾ ਬੱਚਾ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਜਾਦੂਗਰਨੀ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤੱਕ ਫੈਲ ਗਈ, ਜੋ ਪੀੜੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਤੀ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੰਰਕਸ਼ਣ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें